Vorige week werd ik geïnterviewd voor ad.nl. en nu.nl. Hannah is freelance journalist en mag voor de Nederlandse Dag Tegen Pesten een paar artikelen schrijven. Eén van de artikelen gaat over het feit of een gepest kind mag terugslaan? ‘In hoeverre moet een kind de klappen blijven opvangen? Je leest het volledige artikel hier: Mag je terugslaan bij pesten? ‘Moet mijn kind de klappen blijven opvangen?’ | NU – Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

99 procent van de reacties op bovenstaand artikel vinden het normaal om terug te slaan. Toegegeven? Ik ben hier oprecht van geschrokken.

Als dit de wereld is, waarin mensen elkaar aanraden om terug te meppen, dan denk ik niet dat ze de boodschap echt begrepen hebben. Er is nog veel werk aan de winkel, denk ik!

Ik zie in mijn praktijk veel kinderen met hun ouders. Deze mensen zijn op zoek naar hulp. Een oplossing voor wat er aan de hand is. Ze kijken echt niet in de richting dat het probleem zich nog meer gaat vergroten. Ik schrik oprecht dat mensen elkaar dit adviseren. Maar goed, ieder van ons heeft recht op zijn of haar kijkwijze, right?

Nooit zou ik hen adviseren om kinderen zelf terug te laten slaan. De gouden regel: “Behandel anderen zoals jezelf behandeld wilt worden” laat dit immers niet toe. Toch kan ik me voorstellen dat ouders of mensen uit de directe omgeving van het kind dit aanraden. In stressvolle situaties redeneert iedereen anders. Schijnbaar lijkt het geen gemakkelijke opdracht om mensen te behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Men vindt over alles en iedereen wel iets. Ik geloof oprecht dat scholen hun leerlingen hierin dienen te begeleiden onder het motto van gedragscoaching. Via afspraken en kleine aanpassingen zal een klassfeer met de tijd veranderen. En nee, je hoeft echt niet met iedereen overeen te komen. Echter zou het fijn zijn als iedereen door dezelfde deur kan zonder (mentale) littekens toch? Daarom ben ik fan van het vak leefsleutels op school.

Het tweede artikel waar dat ik aan heb meegewerkt is dit:

Ingrids zoon bleek een pester: ‘Ik had niet verwacht dat hij dit een ander kind aan zou doen’ | Gezin | AD.nl

Persoonlijk ben ik fan van Ingrid’s aanpak. Nadat de eerste shock was verwerkt, is Ingrid samen met haar zoon tot bij de moeder en zoon gestapt om dit uit te spreken. Niet iedereen is geneigd om deze vorm van rechtstreekse communicatie aan te gaan.

JE MAAKT DE WERELD ECHT NIET MOOIER DOOR DE ANDER SLECHT TE PRATEN/MAKEN.

Heb je nood aan een ontspannen babbel? Stuur me gerust een berichtje via: www.ellensomers.be/contact

Ik wens ieder van u, beste lezer veel zelfreflectieplezier toe bij het lezen van deze gouden regel.

XOXO