Iedereen kent het weleens om het gevoel te hebben, dat er omstandigheden zijn die je humeur kunnen belemmeren.
Zo kan je op een kerstfeest in volle aanwezigheid opmerken hoe tante Ursula verandert in de echte versie van een zeeheks. 
Of je zit rustig in de sofa en plots krijg je telefoon van je werkgever dat je op gesprek moet komen.
Maar ook met kinderen die er onverwachts niet bijhoren, kan je humeur omslaan zoals een windrichting. Iedereen wordt gevraagd en jou zoon of dochter niet. Het zijn enkele voorbeelden om te kaderen, dat 1 bepaalde omstandigheid jou plots een slecht(er) gevoel kan geven.

Van zodra jij je zorgen maakt of je frustreert je, dan zakt je gemoedstoestand. Een heel scenario ontstaat in je hoofd. Je gedachten over tante Ursula of over de werkgever zorgen voor een belemmering en een verandering in gedrag. 

Als je welzijn op de eerste plek zou komen, dan zou het toch veel gemakkelijker zijn, dat je leert om niet met alles en iedereen zomaar mee te lopen. Het kan een valkuil zijn waarin je sneller trapt dan je denkt.
Juist, we denken. Ons denken is een systeem, dat ervoor zorgt dat gedachten opkomen en verdwijnen. De ene gedachte kan zelfs bijvertakkingen krijgen. Of je zet als het ware een hele boom op over een bepaald onderwerp. Of dat helpend is, kun je ervaren aan je humeur. Mensen die een hele boom kunnen opzetten willen misschien wel eerder hun gelijk halen, dan reflectief te luisteren naar de ander.

Als jezelf niet graag omgaat met mensen die een label of diagnose kleven op jou, doe het dan een ander ook niet aan, wil je?


En weet je? Het is niet per definitie hoe tante Ursula zich gedraagt dat je frustreert, maar de gedachten die opkomen bij het zien of horen van tante Ursula die je humeur bepalen.
Laat ons een stapje verder gaan. Stel, je partner is mee op hetzelfde feestje. Of hij/zij kreeg geen telefoon van zijn werkgever of je kent een vriend of vriendin wiens kind wel op het feestje mocht komen. Geloof je dan dat zij hetzelfde naar de omstandigheden zullen kijken als jij? 


Ze kunnen proberen te ontdekken hoe jij je daarbij voelt, dat wel! Maar ook dat zijn dan interpretaties van iets dat ze niet gezien hebben. (Als je even verder met me mee denkt over het feestje)
Je humeur is een beetje zoals het weer. Je kunt er veel van vinden. Te warm, te koud, te nat of te droog- maar we hebben geen invloed op het weer. Het komt zoals het komt. Als een golf, een wave, van voorbijgaande aard.


Mogelijks heeft tante Ursula misschien  wel besloten om op het volgende feestje geen glas alcohol meer te drinken. Misschien zou het wel kunnen dat je zoon of dochter in een volgend moment wel gevraagd wordt om te komen feesten en heeft jouw werkgever je uitgenodigd om je persoonlijk te feliciteren met je goede werk.
Het zou zomaar allemaal minder erg kunnen, zijn dan jezelf denkt.


Mijn tip voor jou: creëer een mentale luchtbel. Herken dat je gedachten je kunnen misleiden. Je hoeft ze niet allemaal te volgen en voor echt aan te nemen.

Succes!