Lieve jij
Vandaag neem ik je in dit blog heel graag mee in mijn kijkwijze over de Vlaamse week tegen pesten. Deze week “TEGEN” start vandaag 18 februari en loopt tot en met de krokusvakantie.

In deze gekende week stellen scholen zich open om leerlingen op alle manieren te leren omgaan met pesten en pestgedrag. Dat op zichzelf is een prima insteek. Meer kennis en inzicht wat pestgedrag doet, wat het verschil is tussen plagen en pesten en hoe de kinderen en jongeren hier preventief mee omgaan is top! Ik geloof oprecht dat het noodzakelijk is, dat deze topics zichtbaarheid krijgen en hoop oprecht dat het niet stopt bij die ene week.
Meer en meer kinderen, maar ook volwassenen krijgen te maken met pesten. De komst van corona heeft het er niet gemakkelijker op gemaakt om je plek terug te vinden na het leven in bubbels.
VZW Kiest kleur tegen pesten lanceerde de week tegen pesten. BV’s sloten zich aan en zetten ook dit jaar weer stippen op hun hand. Of de stippen het pestprobleem gaan oplossen? Natuurlijk niet.  De vuistregels worden gegoten in een manipest. Elke regel heeft wel een beetje een bepaalde tegenstrijdigheid in zich.


Ik som de 4 regels graag voor je op: 
1. Ik vind pesten niet oké en zal er nooit aan meedoen.
2. Ik praat erover als pesten mij verdrietig maakt
3. Ik sluit niemand uit. Voor mij hoort iedereen erbij!
4. Ik zal altijd proberen op te komen voor iemand die gepest wordt 

Oké, je bent mee! Ik nuanceer het graag voor je. “Ik vind pesten niet oké“. Stop. En hier zou de regel afgeblokt mogen worden. “Ik zal er nooit aan meedoen”, ligt wel een beetje anders. Stel dat je thuis een zoon of dochter hebt meelopen die letterlijk een echte meeloper is? Ja, die kan zich vroeg of laat laten beïnvloeden. Toch? Je kunt het als regel zetten, maar daar heb jij als school, leerkracht of ouder geen controle over. 


“Ik praat erover als pesten mij verdrietig maakt”
. Ook dit is een topinsteek tot op bepaalde hoogte. Zoon of dochterlief wordt morgen geconfronteerd met pesten. Het moddert een tijdje aan en hij/zij durft dit thuis of op school niet vertellen. Ik ken kinderen in mijn praktijk wiens verhaal weken later pas bekend wordt gemaakt via school of het thuisfront. Meestal verandert het gedrag en worden de eerste signalen opgevangen. 


“Ik sluit niemand uit. Voor mij hoort iedereen erbij“.  Is dat zo dat iedereen erbij hoort? Je moet als ouder zelf maar eens kijken in  je eigen entourage hoe jezelf omgaat met: “iedereen hoort erbij”. Right, natuurlijk heb je voorkeuren en ga je sneller om met die mensen die je een fijne vibe geven. Nee, niet iedereen hoort erbij. Ook niet na deze regel. Kijk in je klas of je persoonlijke omgeving met welke gevoelens van afwijzing kinderen en volwassenen te maken hebben.

“Ik zal altijd proberen op te komen voor iemand die gepest wordt”. Als jezelf bang bent om gepest te worden of bang bent om de kop van jut te zijn, dan ga je in eerste instantie niet opkomen voor de ander. Je gaat ervoor zorgen dat je op de eerste plaats jezelf gaat beschermen. Iemand die introvert is of niet durft opkomen voor zichzelf gaat niet plots voor boeman spelen en van de daken roepen: “hey, dit mag niet! “Proberen verschilt nog steeds van doen.

Merk aub op dat deze nuancering niet geschreven is om afbreuk te doen aan de regels. Maar regels moeten wel haalbaar kunnen zijn en iedereen moet het wel kunnen toepassen, niet?
Misschien is het fijn meegenomen dat als je iets met je klas wilt ondernemen, dat je dan beter kunt kiezen voor klasregels. Afspraken die je bij het begin van het schooljaar kunt maken. Gemakkelijke dingen die het hele jaar van betekenis zijn en nageleefd kunnen worden. Congruentie is belangrijk. 


Alsook opbouwende communicatie. Ik wens je veel succes lieve lezer om van deze week een week te maken waar bewustwording centraal mag staan.

P.S Heb je mijn boek Pestitude al gelezen? www.ellensomers.be/boeken


Xoxo