Hey, lieve lezer


Ik heb er lang over nagedacht om over dit onderwerp iets te schrijven. Maar waarom zou ik het niet doen? Er is toch altijd wel iemand die het interessant vindt, om het werk van iemand anders af te breken. De vleugels afknippen lijkt tegenwoordig meer en meer een modetrend geworden.
Ik zag vorige week een krantenartikel voorbijkomen waarin men mensen autistisch labelen als complotdenker, wappie, minder intelligent en vervelend.Het krantenartikel hield het bij het woord: “complotdenkers”. De overige labels kon je als vanzelf lezen in de reacties. Reacties die door jij en ik zouden kunnen geschreven zijn. Gelijkgestemden mensen. Die mensen die evengoed belastingen betalen en inwoner zijn in ons land. Misschien niet gelijkgestemd in hun portefeuille, maar dat is een ander verhaal.


Mensen die we niet kennen, gaan andere mensen jennen op sociale media. Ze maken er soms zelf een sport van om de ander met hun persoonlijke stigmatisering aan te vallen. Alsof de medemens in een ander kamp zit, omdat hij/zij anders denkt.
Persoonlijk denk ik dan zo: het moet je ouder maar eens zijn die zo schrijft. Je moeder of vader roept tegen jou dat pesten en lelijke woorden uitspreken niet kan, maar gaat zich ‘s avonds achter het scherm uitlaten richting andersdenkenden. Niet mooi, nee! Dat is mijn conclusie.

Geregeld maak ik het zelf ook nog mee. Vroeger zou ik van bepaalde opmerkingen uren wakker liggen. En toegegeven? Als iemand die me nauw aan het hart ligt iets zegt of me negeert, kan het nog wel gebeuren. Ik geloof dat het een menselijk fenomeen is. Nu goed, vorige week postte ik een blog over het nuanceren van de 4 stippen die instaan om pesten uit de wereld te helpen.Lees de blog hier:

https://ellensomers.be/waarom-ik-niet-van-de-4-stippen-op-je-hand-hou-pesten/

Ik deelde de blog onder verschillende politiekers hun post voor meer zichtbaarheid. Een dag later, kreeg ik een opmerking van een meneer die ik niet ken dat mijn post ronduit negatief was opgesteld. Dat de 4 stellingen geen stellingen waren, streefdoelen als betekenis hoorde te hebben. Of engagementen. Ik geloofde ook niet in de week tegen pesten. Welk alternatief had ik dan? Toch een beetje geschokt, beantwoordde ik de heer met: “dankjewel voor uw mening, we nemen het mee”.

Daags nadien las ik nog eens terug wat hij had geschreven. Mijn man moest een beetje lachen met de opmerking, omdat het onmiddellijk zichtbaar was, dat mijn woorden de man trieerde en ik het op mijn brood kreeg dat een andere woordkeuze beter op zijn/haar plaats was.

In mijn ogen, mogen enkel mensen, die ervoor opgeleid zijn en NA onderzoek mensen een label geven. Het is als gelijkgestemden niet onze taak. We kunnen als het ware een vergelijking maken met een label of een woord dat we kennen, maar om deze persoonlijke bevinding van je met de buitenwereld te gaan delen? Dat is een brug te ver. Voor mij. Zeker als je de ander niet kent. Stuur hem of haar dan een privé bericht in de plek. Daarin zou mogelijks de oplossing kunnen liggen.


Mensen hebben echt een gave gekweekt om iemand waar dat ze zelf niet goed mee overeenkomen in de schaduw te plaatsen.
En horen we de dingen nu net niet onder het licht te brengen? Zou het niet mooier zijn dat elke visie en gedachte er mag zijn. Zelfs als je het niet eens bent met de ander, is het dan nodig om iemands werk af te breken?


Het krantenartikel dat geschreven is door de ogen  journalist X? Of deze blog met de visie of zienswijze van mezelf? Of het gevoel dat je kind heeft als hij/zij ‘s avonds na een lange dag school/werk heeft?
Ja. Dat mag! Want jij bent jij en hoort er met bij. Inclusief je zienswijze.

Dus beste meneer van de tegenreactie, dankjewel om mij laten zien dat het dik oké is, hoe jij denkt.

Fijn dat het kan.

xoxo